15 Haziran gecesi, Sovyet sinemasının en yetenekli oyuncularından biri olan Alexei Batalov, hayatının 89. yılında öldü.
Alexei Batalov çok yönlü bir aktördü: entelektüellerin ve işçilerin rollerini eşit derecede iyi oynadı. Bütün eserleri inanılmaz derinlik ve kısıtlanmış duygularla doludur. Büyük sanatçının anısına en iyi rollerini hatırlıyoruz.
Büyük Aile (1954)
"Büyük Aile" filminin yayınlanmasından sonra genç aktör Alexei Batalov tam anlamıyla meşhur uyandı. Gemi yapım işçilerinin ailesinin resmi, Vsevolod Kochetov'un romanı Zhurbiny'nin yönetmen Joseph Kheifits tarafından çekildi. Ardından, Alexei Vladimirovich bu kitabı sonuna kadar okuyamadığını itiraf etti; Ona sıkıcı görünüyordu. Ama başlangıç icracıları filme alma süreci ile delicesine çekildi, o zaman hayatını oyunculuğa adamaya karar verdi.
Rumyantsev davası (1955)
Bu hafif naif bir dedektifte, 27 yaşındaki Aleksei Batalov, yöneticisinin suç işlemelerinin bir sonucu olarak tutuklanan sürücü olan Sasha Rumyantsev'in rolünü oynadı. Bu rol oyuncuya çok yakındı çünkü arabalarla uğraşmayı severdi ve eğer sanatçılara gitmezse mutlaka bir şoför haline gelirdi.
Vinçler uçuyor (1957)
Savaş ve aşk hakkında ateşli bir film Cannes Film Festivali'nde "Altın Palmiye Şubesi" aldı. Alexei Batalov ve Tatyana Samoilova'nın parlak oyunu tüm dünyayı fethetti ve oyunculara Rus Clark Gabble ve Vivien Leigh adını verdiler.
Sevgili erkeğim (1958)
1958'in en iyi resmi olarak kabul edilen filmde Alexei Batalov, hekim Ivan Prosenkov'un rolünü oynadı. Uzun bir ayrılıktan sonra genç cerrah, bir askeri hastanede bulması için sevgilisini çalıştırmaya zorlandı. Bu karakter, dürüst, uzlaşmaz, şefkatli, uzun yıllar boyunca Sovyet vatandaşlarının taklit edilmesi için idealdi.
Köpeği olan bayan (1959)
Chekhov'un "Köpekli Köpek" hikayesinin ekran versiyonunun yönetmeni Joseph Kheifits, Alexey Batalov'u ana role davet etti. Sanat konseyinin diğer üyeleri bu karardan şoke olmuşlardı: basit bir Sovyet erkeğinin rolünü yerine getirmiş olan aktörün alaycı bir entelektüel rolüyle başa çıkamayacağı onlara benziyordu. Ancak Yefim Yefimovich kendi başına ısrar etti ve Batalov çalışmaya başladı. Ardından, Batalov art arda başarısının Kheifitsu'ya bağlı olduğunu söyledi:
"Papa Carlo gibi ...: Yığından bir günlüğünü aldım ve aktör Batalov'u kestirdim"
Sezgi yönetmende başarısız olmadı: Resim dünya sinemasının altın fonuna girdi, Mastroiani ve Fellini'nin hayranlığı ve Ingmar Bergman'ın favori filmi “The Dog with the Dog” olarak adlandırıldı.
Bir yılın dokuz günü (1962)
Bu filmde, Alexei Batalov, ölümün eşiğinde olan nükleer fizikçi Dmitry Gusev'in zor rolünü aldı, ancak bilimsel deneylerini sürdürdü. Başlangıçta, yönetmen Mikhail Romm bu resimde aktörü almayı reddetti:
"Başka bir aktöre ihtiyacım var, daha duygusal ve Batalov bir çeşit donmuş"
Yine de senaryo yazarı Dmitry Khrabrovitsky, yönetmene yalnızca Batalov'un böyle karmaşık ve derin bir görüntüyü ekrana çevirebileceği konusunda ikna etmeyi başardı. Daha sonra Romm şöyle yazdı:
Gusev Batalov, imajı kişisel kaderi olarak anladı. Bu nedenle, olağandışı derin ve büyük dürüstlük rolünü üstlendi. Ölümde ölümüne gerek duymadığını düşünürken, çok ölümcül bir ölüm duygusu getirdi.
Üç şişman adam (1966)
Yuri Olesha Batalov'un öyküsündeki bu çocuk filminde kendini yönetmen olarak denedi. Ek olarak, Tibul'un ip-yürüteç rolünü oynadı, tüm yıl boyunca akrobatik numaralar okudu. Daha sonra, aktör tüm Sovyet çocuklarının kalplerini kazanmasına rağmen, bu çalışmayı eleştirdi.
Koşu (1970)
M.S. tarafından eponymous romanın film uyarlaması Bulgakov Batalov entelektüel Sergei Pavlovich Golubkov'un rolünü oynadı. Bu arada, çocukluğunda Batalov şahsen sık sık ailesini ziyaret eden Bulgagov'la tanıştı. Alexei Vladimirovich, ünlü yazarın üvey oğluyla uzun bir süre oynadı.
Büyüleyici Mutluluğun Yıldızı (1979)
Decembristlerin eşlerinin istismarları hakkındaki bu resim, izleyicileri bir çok ünlü aktörle büyüledi: Igor Kostolevsky, Oleg Yankovsky, Oleg Strizhenov onun içinde oynadı. Batalov, Rus tarihinin son derece muğlak bir karakteri olan Prens Trubetskoi'nin rolünü aldı. Yine, aktör ekrandaki çelişkili görüntüyü parlak bir şekilde somutlaştırdı.
Moskova gözyaşlarına inanmıyor (1979)
İnanması zor ama birçok aktör bu efsane filmde oynamayı reddetti ve senaryoyu ilgisiz buldu. Alexei Batalov da çilingir Gosha rolünde kendini görmedi; O zaman, genellikle oyunculuk kariyerini bitirmeyi ve öğretim etkinliklerine odaklanmayı düşündü. Ancak yönetmen Vladimir Menshov, sanatçıyı ateş etmeye başlamak için ikna etmeyi başardı. Sonuç olarak, film çarpıcı bir başarı elde etti ve hatta Oscar kazandı ve Gosha'nın rolü Batalov'un çağrı kartı oldu.