Penza'daki mezarlıkta, aniden mezarlardaki ölülerin ayrılmadığını keşfettiler.
Dini kitapların çoğunun, dünyanın yaklaşan sonunun işaretleri arasında yer alması, dünyanın ölülerin bedenlerini almasını reddetmesi olarak adlandırılmaktadır. Ne yazık ki, bu sinyal zaten insanlığa gönderildi: dünyadaki mezarlıklar çalışanları, cesetlerin çürümeye yatkın olmadığını fark etmek için dehşete düştü! Bu keşfi yapan ilk kişi Penza tabutlarıydı ve daha sonra ABD ve Almanya'da teyit edildi.
Penza'daki mezarlıktaki çalışanlar, ölüleri akrabalarının mezarlarına gömdüler ve doğanın kanunları ile uyumlu olması gerektiği gibi, bedenlerin bozulmadığını, ancak balmumu figürlerinin ürkütücü bir biçimine dönüştüğünü fark ettiler. Bilim adamları ilk başta onlara inanmamışlardı: tam mumyalama için, Penza'daki yeraltı gömüsü hakkında söylenemeyen kuru bir iklime ve iyi bir havalandırmaya ihtiyacınız var. Yine de, kendi gözleriyle gördükleriyle aynı fikirde olmaları gerekiyordu: cesetler yıllar boyunca görünümünü koruyorlar; kasların, iç organların ve diğer dokuların yapısının görülebileceği kısımda şişman bir insana - homojen bir kütleye dönüşüyorlar.
Mezarlık işçilerinden biri şöyle dedi:
"Mezarda beş yıl sonra ölüler, sanki dün gömülmüş gibi ..."
Bunu duyunca, Amerika ve Almanya'nın mezarcıları, birkaç yıldır aynı fenomenle karşı karşıya olduklarını bildirdi. Avrupa bilimi, neler olup bittiğine dair bir açıklama bile bulmayı başardı - modern gıda GDO'lar ve koruyucu maddelerle dolup taşan ve hatta bozulma sürecini durduran ve bir kişinin bedenini bir balmumu şekline dönüştüren bir gıdadır.