Bir çocuğun doğumu tüm aile için büyük bir mutluluktur. Küçük mucizeniz en dikkat çekici ve eşsizdir. Çocuk büyür ve ebeveynler zaten kendi alışkanlıklarına sahip olduğunu fark etmeye başlar, bazıları çok iyi değildir, örneğin:
- başparmak emme;
- tırnakları kırarak;
- Burun içinde toplamak;
- saç çekerek veya bükerek.
Neden ortaya çıkıyorlar?
Çocuklarda kötü alışkanlıkların nedenleri çoktur. Bazen, çocuğun birisini taklit etmek için bilinçsiz arzusundan doğarlar. Bu nedenle, çocuğa yakın olmak, öncelikle alışkanlıklarını izlemeli ve çocuğa burnunuzdaki toplamanızı kopyalamak veya tırnakları ısırmak için bir sebep vermemelidir.
Çocuk psikologlarına göre, bütün çocukların kötü alışkanlıkları, ailede çocuğa ilgisizlikten kaynaklanır. Kırıntıları uzun süre yalnız bırakıldı, nadiren kalemlere alındı, annemin göğsünden erken sıyrıldı, rahatsız, sıkıldı ve hatta korktu. Kendini bir şekilde işgal edebilmek için, çocuk kendisine sunulan dokunma duyularında tazminat ve rahatlık arar, parmağını emer, kulağını çeker, göbeği alır, cinsel organlarıyla oynar.
Çocuk yavaş yavaş zararlı bir alışkanlık haline gelen böyle ritüel eylemlerle kendini sakinleştirmeye alışır. Başlangıçta, çocuk, annenin yokluğunda kendini konsolide eder, ve sonra, annesi onun yanında olsa bile, kendini yapmakla ilgilenir. Çocukları gün içinde taklit eden, geceleri uyumaya, korkulardan kurtulmaya yardımcı olan obsesif alışkanlıklar oluşur.
Çoğu zaman, bir parmağı emmek gibi zararlı bir alışkanlık, beynin bioritimlerinin olgunlaşmamışlığından kaynaklanır. Emme refleksi çocuğun normal gelişimine hizmet eder ve erken yutulursa, 3-4 yıla kadar bir parmak veya emzik emmek bu tür çocuklar için normal kabul edilir.
Belirli bir zor durumda, korku, endişe ya da sinirlilik yaşarken, bir çocuk tek bir şeye ya da oyuncağa bağlanabilir ve onunla parçası olmayabilir, sadece elindeki şeyi tutarak rahatlık ve rahatlık bulabilir. Çocuğun anaokuluna yürümeye başlaması ve annenin etrafta olmaması ve sadece yabancıların olması çoğu zaman bu olur. Yavaş yavaş, çocuk çevredeki çocuklarla ve eğitimcilerle tanışır ve eğer dostça ilişkiler herkesle birlikte kurulursa, fark edilmez ve “onun” oyuncağına ya da olayına olan ihtiyaç ortadan kalkar.
Okul öncesi çocuklar kötü alışkanlıklar geliştirebilirler, bu da karakter özelliklerine dönüşebilir:
- yürürken ayaklarını karıştırmak;
- bir sandalyeye sallanan;
- kelimeler-parazitlerin kullanımı;
- Konuşmacıyı manşon veya düğme ile kavramak;
- aşırı gesticülasyon;
- muhatabın gözünden uzak.
İnsanların söylediği hiçbir şey için değil: alışkanlığı ekersen - bir karakter biçersin. Çocuklarda bu türden zararlı alışkanlıklar, eğitim maliyetlerinden kaynaklanır ve birini diğeriyle birleştirerek çocuğun özellik özelliklerini oluşturur. Bu nedenle, çocuklarda kötü alışkanlıkların önlenmesi çok önemlidir. Çocuğa yakın temas, tüm işlerine olan ilgisi, eylemlerinin göze çarpan ve algılanamaz yönü - çocuğun kötü alışkanlıkların ortaya çıkmasını engellemesine yardımcı olacak şey budur, ancak eğer daha önce ortaya çıkmışlarsa, onları ortadan kaldırmaya yardımcı olurlar.
Çocuklarda kötü alışkanlıklarla nasıl başa çıkılır?
Şüphesiz bu cevaba cevap verebilirsiniz ve yasaklara burada yardım edilemez. Kötü alışkanlıklardan kurtulmak kolay değildir ve zaman çok fazla zaman alabilir. Bu nedenle, ebeveynlerin sabırlı olması ve çocuğa tırnakları sallamasının zararlı olduğunu kanıtlaması gerekir; çünkü altlarında çok fazla kir ve mikrop bulunur ve bunların hepsi ağzına girer. Küçük bir çocuk parmak-erkek kardeşler hakkında bir peri masalı düşünebilir, bir kız gelecekteki kadının ellerinin güzel ve bakımlı olması gerektiğini söyler. Eğer bir çocuk bir parmağı emerse, o zaman onu cezalandırmak ve azarlamak mantıklı olmaz - hiçbir şey yardımcı olmaz, onu zaten gizlice emer. Ona ilginç ilgi ve oyunlarla dikkat çekmek ya da sadece kırıntıları okşamak için ona mümkün olduğunca fazla ilgi göstermek daha iyidir. Çocuğun parmağında sürekli burun varsa, bu burun mukozasının kurur ve bu ona rahatsızlık verir. Tavsiye için doktora gitmeye değer.
Eh, ben de çocuksu mastürbasyon gibi bir "korkunç" sorun hakkında söylemek zorundayım. Çocuklukta pek çok çocuk “bu” ile ilgilenir ve her ebeveynin bebeğinin kendisinin "oraya" nasıl dokunduğunu gördüğünde şok olur. Ama aslında sadece yetişkinler için korkunç ve küçük bir çocuk tamamen bilinçsizce yapıyor. Kırıntıları genital bölgelerini keşfetmek için elleri, bacakları, kulaklarına dokunmak kadar doğaldır. Ancak daha büyük çocuklar zaten bilinçli olarak kendilerine dokunabilir, onlara zevk verebilir. Ve burada ebeveynler uyanık olmalıdır: çocuğun uzun süre yatakta kalmasına izin vermeyin, çamaşırlar sıkı olmamalı, iritasyon ve kaşıntıyı önlemek için cinsel organların düzenli hijyeni.
Çocuğu azarlamayın, yaptıklarının doğal olduğunu bilmesine izin verin.
Çocuklarda tüm kötü alışkanlıkların kalbinde psikolojik bir problemdir. Onlarla savaşmak çocuğun güvensizliğine, kaygısına karşı bir mücadeledir. Karmaşık yetişkinler, çocuklukta çok sevdikleri, az okşadıkları ve onları önemsedikleri çocuklardan büyürler. Bu nedenle, evde barışçıl ve yardımsever bir sevgi ve uyum atmosferine sahip olmanız çok önemlidir ve daha sonra her türlü zorluğun üstesinden gelebilirsiniz.