Hipertansif hastalık, basınç göstergelerine göre sınıflandırılmıştır. Erken dönemlerde bu tanı, patolojinin henüz gelişmeye başladığı, vücudun işleyişindeki ciddi değişikliklerin henüz gerçekleşmediği ve tehlikeli sonuçların önlenebileceği anlamına gelir.
Arteriyel hipertansiyon 1 derece 140-159 mm Hg değerleri ile karakterizedir. Mad. sistolik ve 90-94 mm Hg. Mad. diyastolik kan basıncı için. Bir hastalığı teşhis ederken, aynı zamanda hastalığın komplikasyon riskini de belirtmek gerekir.
Erken arteriyel hipertansiyon 1 derece için risk 1
Tanımlanan parametre önümüzdeki 10 yıl içinde kardiyovasküler hastalıklar geliştirme olasılığı açısından tahmin edilmektedir. İlk hipertansiyon derecesinde bu gösterge yaklaşık% 15 ise, risk 1 tanısı konur.
Sistolik ve diyastolik kan basıncına ek olarak, aşağıdaki faktörler dikkate alınır:
- yaş (kadınlar için - 65 yaş üstü);
- diabetes mellitus varlığı;
- sigara;
- kandaki kolesterol konsantrasyonu (6.5 mmol / l'den fazla);
- kalıtsal yatkınlık.
Hafif arteriyel hipertansiyon 1 Risk için 2
Bu tanı yaklaşık% 20'lik bir komplikasyon olasılığı istatistiksel olarak tespit edilmiştir.
Tahmin, diğer faktörlerden olumsuz şekilde etkilenir:
- aşırı vücut ağırlığı;
- Endokrin bozuklukların ve diabetes mellitusun arka planında mikroalbüminüri;
- fibrinojenin artan konsantrasyonu;
- glikoz bileşiklerine tolerans patolojisi.
Bir kişinin belirli bir etnik, coğrafi ve sosyoekonomik gruba ait olması da önemlidir.
Arteriyel hipertansiyon 1 derece ile Risk 3
Bu faktörlerin birkaçının kombinasyonu, kardiyovasküler hastalık riskini önemli ölçüde artırır.
Bu parametre% 30'a ulaşırsa, üçüncü dereceden 1. derece hipertansiyon tanısı konur.
Arteriyel hipertansiyon 1 derece ile Risk 4
Komplikasyon olasılığı% 30'u aştığında, kardiyovasküler hastalık riski 4'tür.
Özellikle bu tür durumlar, hastanın böbrek, endokrin, sinir sistemi, kalp ve kan damarları ile ilgili patolojileri varsa ortaya çıkar.
Arteriyel hipertansiyon 1 derece tedavisi
Hipertansiyonun bu aşamasında aşağıdaki terapötik önlemler sağlanmıştır:
- aktivite ve dinlenme rejiminin normalleştirilmesi;
- gücün düzeltilmesi;
- kilo kaybı (gerekirse);
- sigara içmeyi reddetme;
- duygusal aşırı yükün dışlanması;
- gevşeme yöntemlerini öğrenir.
Bu yöntemler yardımcı olmadıysa, sadece kardiyolog tarafından belirlenen ilaç seçilir.