Yönetim işlevleri herhangi bir organizasyonun özünü belirler. Fonksiyonlar kendilerini 1916'da G. Fayole tarafından tanımlanmıştı, sonra şöyle oldu:
- planlaması;
- organizasyon;
- kontrol;
- koordinasyonu.
Ama burada bir şey eksik: insan faktörü. İş verimliliğinin kalitesi, herhangi bir işletmenin başarısı tüm çalışanların çalışma kalitesine bağlıdır. Ve bu zaten motivasyonu düşündürüyor.
Motivasyon, yönetimin bir işlevi olarak, motivasyonu, çalışanların görevlerini olabildiğince verimli bir şekilde yerine getirmelerini teşvik etmek, tüm şirketi başarmaktır.
Motivasyonun tek bir etkisi vardır - motiflerin oluşumu. Bir yönetim işlevi olarak yönetimde motivasyonun karmaşıklığı, her bireyin başarılı bir etkinlik için etkileşime girmesi gereken kendi derin motivasyonuna sahip olmasıdır.
Motivasyon etkisi çeşitleri
Personelin yönetim işlevi olarak motivasyonu, ekonomik ve ekonomik olmayan iki geniş kategoriye ayrılabilir. Ekonomikliğin parasal bir ödül, bonus, ücret seviyesinde bir artış olduğunu tahmin etmek kolaydır.
Ekonomik motivasyon, daha karmaşık bir yönetim topudur. Burada, her bireyin ilgi alanları, motifleri, ihtiyaçları, eylemleri karşılıklı olarak iç içe geçmiştir. Birincisi ve en önemlisi, bunlar bir çalışanın ekibin bir kısmını hissetmesine, şirketin faaliyetlerine katılmasına izin veren organizasyonel etkenlerdir. Ayrıca, bu ahlaki ve psikolojik bir etkidir. Bu, yöneticinin, iyi hizmet karşılığında ihtiyaçlarını karşılayan, kişinin zayıf yönlerini "oynatması" gerektiği anlamına gelir. Örneğin:
- övgü;
- onay;
- liyakatin tanınması;
- ya da kınama.
Herhangi bir kontrol sisteminin Demotivators:
- hak edilmemiş eleştiriler;
- yapılan görevlerle ücretlerin tutarsızlığı;
- çalışanın tıkanıklığı veya azlığı;
- iş işlevlerinin belirsizliği, şirket hedefleri.
Ayrıca, yönetimin ana işlevi olarak motivasyon, bireyin bireysel ihtiyaçlarına göre sınıflandırılabilir:
- durum motivasyonu;
- emek;
- para.
Durum motivasyonu, bir kişinin takıma örnek olması, takımda saygınlık kazanması, taklit için örnek olma arzusuna dayanır. İşgücü motivasyonu, kendini gerçekleştirme arzusudur ve para motivasyonu, kişinin refah arzusudur.
Tabii ki, her çalışan, böyle büyük bir kavramın tüm bileşenlerini motivasyon olarak kullanıyor. Bununla birlikte, liderin hikmeti tam olarak, kişinin , işçinin ruhunun çeşitli kolları üzerinde daha derin ve doğru zamanda basabilmesi gerektiğidir .