Aile, kanuna göre, çocuğun gelişiminde önemli bir rol oynamalıdır. Bununla birlikte, pratikte, tüm ailelerden uzakta, çocuklar fiziksel, zihinsel ve ruhsal gelişimin tam olarak gerçekleşmesi için gerekli koşulları alırlar. Bu sadece olumsuz olarak kabul edilen aileleri ilgilendirmez. Yetişkinler tarafından iyi algılanan aile, çocuğun gözleri gibi görünmez. Çocuğun çocuğu nasıl algıladığı ve bugün çocukların yetiştirilmesinde var olan sorunlar hakkında daha fazla bilgi vereceğiz.
Bir çocuğun bir aileye ihtiyacı var mı?
BM Çocuk Hakları Sözleşmesi'ne göre, her çocuğun bir aile hakkı vardır. Aile, çocuğun yeteneklerini geliştirmek, ihtiyaçlarını karşılamak, görüşüne saygı göstermek ve çocuğu sömürüye ve ayrımcılığa maruz bırakmamak için tüm koşulları yaratmaya mecburdur.
İşlevsel olmayan ailelerde, çocuklara haklarını kullanma fırsatı verilmez. Uygun gelişim için tüm imkanlar, tek ebeveynli ailelerde yaşayan çocuklar tarafından alınmaz; bu durumda kalan ebeveyn, çocuk için mali desteğe daha fazla önem vermelidir.
Aynı zamanda, iyi niyetli ailelerde çocuk da tam teşekküllü bir entelektüel gelişme almaz.
Otoriter eğitim ve sürekli izleme, çocuğun ailede gelişmesi üzerinde en iyi etkiye sahip değildir. Çocuk doğası gereği bir liderse, çaresizce buna direnecek ve sonuç onun sinirlilik, endişe, kendinden şüphe ve benzeri olacaktır. Sürekli kontrol bir hiperpresyonda ifade edilirse, çocuk bağımsız olarak karar verememekte ve ona neler olduğunu anlayamamaktadır, anne-babasına zayıf, kaprisli ve bağımlıdır.
Müreffeh bir ailede, çocukla iletişim doğru seviyede olmayabilir. Ebeveynler, istihdamları ya da eğitimleri nedeniyle, çocuğun kendilerine pratik olarak verdikleri bu dikkati ödemezler. Bir yandan çocuk, dünyadaki hayal gücünü ve kendi kendini anlama becerisini geliştirme fırsatına sahip, ancak öte yandan sevilmediği duygusuyla büyüyor. Başka insanlarda duyguların dışavurumlarına yabancılaşabilir ve kayıtsız kalabilir.
Ebeveynler, çocuklarını bahçeye ve okula verirken, çok sayıda kupa ve bölüm boyunca yol boyunca yazarlar. Bir yandan, çocuğun gelişimi için iyidir, ancak tüm zamanını doldurmak mümkün değildir. Onun uyumlu bir insan olarak büyümesi için, ortak oyunları, sınıfları ve basit iletişimde ebeveynleriyle birlikte vakit geçirmesi önemlidir. Çevrelerde, bahçelerde ve okulda çocuk, gerekli ebeveyn bakımını ve desteğini sağlayamayacaktır.
Ailenin çocuk gelişimi üzerindeki etkisi
Ailenin çocuk hayatındaki önemi muazzamdır: aile, çocuğun sosyalleşmesi için bir kurum olarak hareket eder. Bu bakımdan, ebeveynlerin çocuklarının eğitimine doğru bir şekilde yaklaşmaları gerekmektedir. Modern ailelerde karşılaşılan çocukların yetiştirilmesinin sorunları, eğitimcilerin ve psikologların bir çok tartışmasına neden olmaktadır. Aynı zamanda, ailenin herkesin rahat hissetmesi ve çocuğun gelişimi için gerekli olan her şeyi alabilmesi için ebeveynlerin uyması gereken birkaç katı nokta vardır.
Daha genç yaşlarda, oyun sırasında ebeveynler çocuğa dikkat etmeli, onu yönlendirmeli, ancak belirli eylemlerin yerine getirilmesinin sıkı kontrolü gerekli değildir. Bağımsız bilgi ve kavrayış için yer bırakmak gereklidir.
Ayrıca ailede çocukların estetik eğitimini de hatırlamak gerekir. Çocuğa güzel ve ruhsal dünyayı tanıtmak için ebeveynleri olmalıdır. Çocuğun sadece başkalarının çalışmalarıyla tanışması değil, aynı zamanda ona modelleme, çizim, şarkı söyleme, vb.
Çocuk büyüdükçe, kendisine kendi kararlarını verme ve ona ilginç olan şeyleri geliştirme fırsatı vermesi eşit derecede önemlidir. Aynı zamanda, çocuğu problemleriyle ve korkularıyla yalnız bırakamaz. O, eğer başarılı olmazsa, ona destek olacak ve ona yardım edecek bir yetişkinin yanında olacağını bilmeli ve hissetmelidir.