Puf adı verilen yumuşak küçük koltuklar, artık dairelerin ve özel evlerin iç mekanlarının modaya uygun ve popüler bir detayı. Bu tezgah zarif görünüyor ve aynı anda birkaç işlevi yerine getiriyor.
Kendi elleriyle yumuşak osmanlı
Genel olarak, yastıklı tabureler tasarım özelliklerine bağlı olarak ikiye ayrılır. Sert malzeme tabanına dayanan iskelet pufları vardır: ahşap, metal, plastik. Bu puflar genellikle koridorlarda ve oturma odalarında kullanılır. Döşeme malzemesini zemine temas ettikleri zaman ezmeden koruyan ayaklar ile birlikte tedarik edilebilirler. İkinci tip çerçevesiz veya yumuşak puflardır. Sadece doğru miktarda kumaşa, uygun bir desene ve en azından temel dikiş becerilerine sahip olarak kendi ellerinizle yapılabilir. Yumuşak osmanlılar yatak odalarında, banyolarda ve oturma odalarında yaygın olarak kullanılmaktadır. Bir koltuğun işlevlerini, bir sandalyenin yanındaki bir ayaklık veya küçük bir çay masasını gerçekleştirebilirler. Üst kapağı çoğu kez çıkarılabilir, böylece kir ile yıkanabilir. Yumuşak yastıklı tabureler, örneğin, bu tür popüler koltuk çantaları gibi farklı bir şekle ve doldurmaya sahip olabilir.
Basit bir yumuşak osmanlıyı kendi ellerinizle nasıl dikeceğimizi düşüneceğiz. Ana sınıfımızda, bir üst kapağa sahip olmayacaktır, ancak isterseniz, aşağıda belirtilen prosedürü izleyerek, daha basit bir kumaşın bir pufu için bir üst yapıp, daha sonra çıkarılabilen bir fermuarla aynı desen poşetine dikebilirsiniz. Bu çözümün avantajı, her defasında yeni bir iç detay elde etmek için birkaç farklı kapak oluşturabilir ve zaman zaman değiştirebilirsiniz.
Kendi ellerinizle yumuşak bir osmanlı nasıl yapılır?
Kendi ellerinizle bir puffin yapmak, dikişte özel yetenek gerektirmez. İhtiyacınız olan tek şey bir desen kağıdı, uygun bir kumaş, makas, bir iğne veya bir dikiş makinesi, bir puf dolgu ve bir fermuar.
Yani, kendi ellerimizle bir Osmanlı yapıyoruz:
- Gelecekte kullandığımız pufun üst ve alt kısmının büyüklüğüne karşılık gelen kağıttan bir daire kesmiştik (eski bir duvar kağıdı alabilirsin). Zaten bu aşamada, dikişlerde bir izin olarak 1,5 cm'lik bir mesafe bırakabilir ve son çapın bir çemberini kesebilir ya da kumaşın kesilmesi sırasında bunu yapabilirsiniz.
- Kumaştan desen yapıyoruz. Kâğıttan yapılma büyüklüğüne ve gelecekteki şişliğin yüksekliğine eşit olan uzun bir dikdörtgenin her kenarına, dikişlerin ödenekine 1.5 cm, çemberin çevresine uzunluğu ve dikişin 1,5 cm uzunluğuna karşılık gelen iki daireye ihtiyacımız var. . Tüm parçayı hemen kesemezseniz, iki dikdörtgeni kesebilirsiniz, böylece toplam uzunlukları dairenin çevresine eşittir ve her iki taraftaki tahsisatlara 1, 5 cm.
- Dikdörtgenleri genişlikte dikin, gelecekteki şişliğin yan duvarında tek bir şerit oluşturun.
- Şimdi yuvarlak boşluklardan birini almalı ve daire boyunca dikdörtgen kısmı yavaşça süpürmelisiniz, sonra bu dikiş bir daktilo üzerine dikilebilir veya elle dikişle arkadan dikiş dikebilir.
- Aynı şeyi ikinci daire ile yapın. Dikişlerin dikkat çekmemesi için, her dairenin kenarını, dikişleri ve küçük dikiş kusurlarını gizleyecek bir saçakla ön-trim yapabilirsiniz.
- Yan parçanın dikilmemiş kenarlarının temas halinde olduğu taraftaki delikli yumuşak bir hamur için hazır bir çanta alırız. Bu delikten kapağı ön tarafa çevirip düzeltiyoruz. Bir fermuarı deliğe önceden kapatabilir, böylece kapak değiştirilebilir, ya da sadece puf için alt kapak yaparsanız, diğeri ise bir toka ile donatılamaz. Ve dikiş dikildikten sonra manuel dikmek.
- Mobilya ve yumuşak oyuncaklar için dolgu kullanıyoruz. Sol çukurdan geçtikçe, kendimize gerekli olan yumuşaklık / elastikiyet derecesine kadar Osmanlı'mızı doldururuz. Deliği kapatın veya dikin.
- Yumuşak osmanımız hazır.
| | |
