Aile eğitimi türleri - tek bir aile içinde karmaşık ilişkilerin genel bir özelliği. Genel olarak ebeveyn pozisyonuna tamamen bağlıdırlar ve üç ana faktör tarafından belirlenirler:
- yeterlilik - belirli eğitim ilkelerini, özelliklerine sahip belirli bir çocuğa uygulamanın uygunluğu;
- dinamizm - koşulların gerektirdiği durumlarda ebeveynin hareket etme, değiştirme, yeniden yönlendirme yeteneği;
- öngörülebilirlik - belli tarzların ve aile eğitiminin türünün kullanımının sonucunun yaklaşık bir sunumu.
Aşağıdaki parametreler, aile tiplerinin sınıflandırılması ve aile yetiştiriciliğinin temeli olarak alınır:
- Çocukta ebeveynlerin duygusal kabul ve ilgi derecesi.
- Bakım tezahürü, katılım.
- Çocuğun belli tipte aile yetiştirme gerçekleştirme sırası.
- Talepler.
- Ebeveynlerin duygusal duygularını kontrol etme yeteneği.
- Kaygı düzeyi.
- Bir bütün olarak aile içinde özellikleri yönetimi.
En yaygın aile eğitimi türleri
Yukarıdaki faktörlere dayanarak, 576 farklı "doğru" ve "yanlış" aile eğitim türünü tanımlayabiliriz, ancak gerçek hayatta, genellikle sadece 8 majör vardır:
- Duygusal reddetme - Ebeveynler çocuklara duyguların tezahürlerinde yetersizdir ve çok geçmeden de onlara karşı duygularını göstermeye alışık değildir. Bu çocuklar kapalı büyürler, aşırı derecede duygusal bir duygusal alana ve düşük benlik saygısına sahiptirler.
- Acımasız bir tutuma genellikle duygusal reddetme eşlik eder. Rijidite, çocuğun hem fiziksel hem de psikolojik istismarında kendini gösterebilir. Bu şekilde yetiştirilen çocuklar sıklıkla kişilik bozuklukları ve yüksek düzeyde saldırganlık gösterirler.
- Artan ahlaki sorumluluk - yerine getirilmemiş beklentilerin ve çocuğun ümitlerine dayatılması, buna resmi bir yaklaşım. Bu çocukların duygusal alanı da zayıftır, yoğun duygusal olarak renkli durumlarda kaybolurlar.
- Çatışan yetiştirme , aile içindeki eğitim biçimleriyle yüzleşme durumunda ortaya çıkar. Bu tür çocuklar endişeli, hipokondriyak, ikiyüzlü büyürler.
- Hipoproteksiyon - çocuğun hayatında gerçek bir ilgi eksikliği, kontrol eksikliği. "İhmal edilen" çocuklar, başkalarının olumsuz etkisi altına girme riskini üstlenirler.
- Hiperprotektik - hiperproeak , çocuğu tamamen kontrol etme arzusu
ve onu dış dünyadan korumak için. Çoğu zaman ebeveynlerin gerçekleşmemiş aşk ihtiyacının bir sonucudur. Çocuklar için aşırı bakım, bencil olmak, normal olarak kollektife katılamamak için büyürler. - Hipochondria - Çocuğun uzun süre hasta olduğu ciddi bir hastalık ile karşılaştığı ailelerde gelişir. Ailenin bütün hayatı onun sağlığına bağlıdır, her şey hastalığın prizmasıyla kırılır. Bu tür çocuklar benmerkezci, üzüntüye basıyorlar.
- Sevgi , ebeveynleri kayıtsız şartsız kabul edip, çıkarlarını göz önünde bulundurarak, inisiyatifi teşvik ettiğinde, ideal aile eğitimi türüdür.