Bir yaşın altındaki çocukların gelişiminin krizleri olduğu ve ruh halinin başka bir şekilde kötüleşmesinin bekleneceği zamanı gösteren özel bir takvim olduğu ortaya çıkıyor. Bu dönemler bebeğin davranışlarında keskin bir değişikliğe neden olur. Kriz genellikle 3, 5 yaşında ve diğerleri olduğu için herkes onları duymadı, ve bebekler bir şekilde haksız yere unutuldu, ama bu onların birkaç aylık yaşlarında bu tür sorunlarla karşılaşmadıkları anlamına gelmez.
Çocuğun bir yıllık kriz planı nedir?
Çocuk psikologlarının gözlemlerine göre, bebeklerin davranışlarını inceleyen uzun yıllar boyunca, tüm yaşamları aydınlık ve karanlık anlara bölünmüştür. Kriz tablosunda, bir yaşın altındaki bir çocuğun beklemesini beklerken, bir bebeğin hayatının düzene girdiği haftalar şeklinde ifade edilir. Her biri nötr (beyaz renk) ya da gri renktedir - krizin başlangıcı. Siyah, doğrudan kriz zamanını ve yağmurlu bulutun, anladığım kadarıyla annemin gözyaşları anlamına geliyor - o zaman anne babalar duvara tırmanmaya hazır olduğunda.
Ama her şey o kadar kötü ve ümitsiz değildir, çünkü gri-siyah dönemlere ek olarak, çocuğun neşeli, aktif ve kelimenin tam anlamıyla yaşamına sahip olduğu zaman da güneşli olanlar da vardır. Toplamda, 5, 8, 12, 19, 26, 37 ve 46 haftaya kadar 7 kriz dönemi vardır. İki ila beş gün sürer ve kendi özelliklerine sahiptirler.
Krizler bir yaşın altındaki bir çocukta neden ortaya çıkar?
Bir çocuğun krizine bir yıla kadar dikkatlice baktığımızda, belli bir örüntü görebiliyorsunuz - “siyah” günler için her zaman güneş var, ve bunlardan çok azı yok, ve umutsuzluk kesinlikle buna değmez.
Ancak bu tatsız zaman dilimlerinin ortaya çıkmasının nedeni budur. Bebek büyüdüğüne işaret ediyorlar. Mesele şu ki, şu anda büyümede sözde bir sıçrama var, ama fiziksel düzlemde değil, psikolojik olanda. Bu, bir çocuğun kış boyunca aynı külotunu giymesiyle aynıdır ve daha sonra yaz boyunca 3 boyuta kadar büyür ve bu pantolon değil, şorttur.
Aynı şey çocuklarda çok hassas olan ruhsallıkla da olur. Çocuk kendini Anne'den ayrı bir şey olarak algılamaya başlar başlamaz ilk kriz oluşur. Sonra, kendi hislerine hakkı olduğunu fark eder - ve bu ikinci ve daha fazlasıdır.
İlk yılın krizlerinden tamamen kurtulmak imkansızdır. Fakat onların tezahürlerini yumuşatmak, özellikle annenin gücü içinde, özellikle de annenin gücüdür, çünkü çocuk en çok güvendedir. Akut dönemlerde, çocukla mümkün olduğunca fazla zaman harcamak gerekir.
Özellikle önemli olan fiziksel temastır, özellikle yılın ilk yarısında. Bebekle konuşmak, ellerde pompalamak, okşamak ve dikkat etmek gerekir. O zaman böyle bir alarm hissetmeyecektir, çünkü annesinin güvenini yavaş yavaş kendisine aktarılacaktır.