Turba, yüksek nemli koşullarda (bataklık) bitki kalıntılarının yarı ömrü nedeniyle elde edilen tamamen doğal bir maddedir. Bir turba substratında, toplam tur hacmi toplam hacmin% 50 ila% 100'ünü alabilir.
En değerli turba en yüksek turbadır, son derece yararlı ve besleyici bir organik maddedir. Birçok bitki türü için toprak yerine kullanılan turba temelli substrattır.
Bazı bitkiler umutsuzca turba substratına ihtiyaç duyarlar. Örneğin, orkideler: onlar için bir substrat oluştururken, yeterince nem tüketen ve hava alabilir olması gerektiğini hatırlamanız gerekir. Turba, kabuk ve phalaenopsis (orkide) için sphagnum içeren substrat bu gereksinimleri tam olarak karşılar.
Turba besin maddesinin özellikleri
En yaygın gıda sphagnum yosunudur. Ve sphagnum turba bataklıkları turba ve substratın en yaygın kaynaklarıdır. Bu sfagnumda, kendileri tarafından oluşturulan turbanın özelliği olan kendi özellikleri vardır.
Sphagnum turba bataklıklarının ana özelliği büyük bir kılcallık ve buna bağlı olarak nem kapasitesidir. En çok su geçiren sphagnum, kuru kütlesinden 50 kat daha fazla nem emebilir. Torbanın nemi çok iyi emmesi mantıklıdır.
Ek olarak, turba substratı, mikro ve makroelementlerdeki bitkilerin ihtiyaçlarını en iyi şekilde karşılar, çünkü bitkilerin ve kaplarda yetiştirilen bitkilerin yetiştirilmesinde ve ayrıca ekinlerin ekimi için kullanılır. İçinde tohumların çimlenme süreçleri hızlanır, bu nedenle bu tür bir alt tabaka genellikle fideleri zorlamak için seçilir.
Turba substratının dezavantajları
Bir substrat olarak turba, tüm bitki türleri için evrensel değildir. Turba substratlarının içerdiği asit ortamı, floranın tüm temsilcilerine uymaz.
Substrat veya turba tabletlerindeki asitliği azaltmak için genellikle tebeşir veya kireç eklenir. Ancak bu, alt tabakada aşırı miktarda kalsiyum içeriğine neden olabilir, bu da bitkilerin gelişimini olumsuz etkiler, çünkü bu fosfor eksikliği ve bazı eser elementlere yol açar.
Ek olarak, asitliği nötralize etme sürecinde, turbadaki hümik maddelerin aktivitesi azalabilir ve bu da turbanın verimliliğini azaltır ve turbanın yararlı özelliklerini tam olarak kullanmasını imkansız kılar.
Ve bir şey daha: turba substratının gevşek ve gözenekli yapısı nedeniyle, hızlı bir şekilde nemi kaybeder, çünkü bitkiler daha sık sulama gerektirir. Güçlü bir nem buharlaşması ve sıcaklıkta bir düşüşe bağlı olarak, kök sistemi özellikle taslak koşullar altında zarar görebilir.