Zor gençlerle eğitim çalışması
Ebeveynlik döneminde sıklıkla ebeveynler ve öğretmenler aynı hataları yaparlar. Yetişkinlerin gönül rahatlığıyla, çocuklar şımarık olurlar, ayrıca “yanlış yetiştirme” gerçekleşir ve inatçılığın tezahür etmesi durumunda çocuğun direniş göstermesi gerekir, fakat onun iradesini ve karakterini kırmaz, bazen olası bir çözüm uzlaşma ile gelir. Ayrıca, iki akran arasındaki çatışmada, öğretmenler birinin pozisyonunu kabul edemez, ortada olması gerekir. Yetişkinler iddiasız itaat talep ettikleri zaman, bu durum çocuğun kendi fikrini geliştirme, bağımsız olma ve çoğu kez saldırgan davranışlara yol açabilme kabiliyetini veya aksine sertlik ve izolasyonu sınırlandırır.
Zor ergenlere sahip bir psikologun çalışması devredilemez
Birçok açıdan, zor bir gencin sapkın davranışının sebebi, yetiştirilmenin eksikliklerinde yatmaktadır, ebeveynlerle çalışmak da düzeltme sürecinde zorunlu bir maddedir.
Zor bir gencin bireysel çalışmasındaki olumlu sonuç büyük ölçüde, öğretmenin (ya da ebeveynin) kendi beklentilerine göre çocuğun kendisinde değişiklik olasılığına inanıp inanmadığına bağlıdır.