Ebeveyn sorumlulukları ve hakları, çocuklarının doğum ve kayıtlarından sonra yürürlüğe girer. Bu görevler çocuğun uygun şekilde yetiştirilmesini ve tedavisini, eğitim almada yardım etmeyi, gerekli yaşam koşullarını sağlamayı, tam dengeli bir beslenmeyi içerir.
Ebeveynlerden en az birinin çocuğa karşı görevlerini yerine getirmemesi veya bebeğin yaşamı ve sağlığı için bir tehdit oluşturması durumunda, bu durum ebeveyn haklarından mahrum bırakmanın yanı sıra sınırlamalarına da temel teşkil edebilir.
Annenin ebeveyn haklarından yoksun bırakılması: gerekçesiyle
Çocuğun babası ve annesi de ondan önce aynı sorumluluğu taşır. Anne-baba haklarından mahrum bırakma prosedürü, babanın ebeveyn haklarından yoksun bırakılmasından farklı değildir. Gerekçeler çocuğun haklarını ve çıkarlarını ihlal eden eylemlerdir, örneğin:
- Çocuğun bakımı için sistematik bakım ödenmemesi de dahil olmak üzere ebeveyn sorumluluklarının yerine getirilmemesi;
- uyuşturucu bağımlılığı veya alkolizm;
- çocuğa zarar verme - fiziksel veya psikolojik;
- Çocuğunuzu annelik koğuşundan, hastaneden, okuldan veya başka bir kurumdan almayı reddetmek için açık bir neden olmadan reddetme;
- Ebeveyn haklarının kötüye kullanılması - alkol almayı veya uyuşturucu almayı zorlaştırmak, kanuna aykırı fiillerde bulunmaya teşebbüs etmek;
- yaşama tehdit, eşin veya çocuğun fiziksel veya ruhsal sağlığı.
Annenin haklarından nasıl mahrum edilir?
Ebeveyn haklarından mahrum kalmak için mahkemeye, anneye verilen görev listesinden en az bir noktayı yerine getirememenin ağır kanıtını sunmak gerekir.
Ebeveyn haklarından mahrumiyet için sadece aşağıdaki kişiler dava açabilir:
- Çocuğun ikinci resmi ebeveyni.
- Vesayet ve vesayet kurumları temsilcileri.
- Savcı.
- Çocuk işçiliği bölümü çalışanları.
Yakın akrabaları veya çocuğu korumakla ilgilenen diğer kişiler, çocuğun veli ve haklarının ihlali konusunda ebeveynleri için yerel vasilik makamına veya reşit olmayanlar için bir başvuruda bulunabilir. Bu başvuru, yetkili çalışanlar tarafından üç gün içinde dikkate alınmalı ve bir karar verilir. Dava mahkemeye sevk edilebilir veya aile denetlenebilir ve ebeveynlerin çocukla ilgili davranışları düzeltmesi için yükümlülük altına girebilir.
Başvuru çocuğun ikinci ebeveyni tarafından sunulmuşsa, aşağıdaki belgeleri toplamalıdır:
- Çocuğun ebeveynleri arasındaki evlilik resmi olarak tescil edilmişse - evlenme sertifikası veya dağılması.
- Çocuğun doğum belgesi.
- Çocuğun karar verdikten sonra yaşayacağı her iki ebeveynin veya konutun yaşam koşullarını incelemek.
- Ebeveynin çocuğun ikamet ettiği yerdeki hakkını teyit eden belgeler.
- Sanığın ve davacının kimliğinin, robotların yerine göre özellikleri.
- Davalı ve davacının gelirleri hakkında bilgi.
- Davalı tarafından çocuğun normal yetiştirilmesi ile uyumlu olmayan hastalıkları doğrulayan tıbbi sertifikalar.
- Vesayet ve vesayet makamlarının veya çocuk işçiliği bölümünün sonuçları.
- Komşulardan şahsiyetlerin kişilik ve ebeveyn özelliklerinin özellikleri, öğretmenler, çocuğun eğitim kurumlarında öğretme.
- Polis veya mahkemeden çocuk veya eşinin yaralanmasını onaylayan davalı tarafından bir sertifika.
Ancak, tüm bu belgelerin sağlanması bile, ebeveyn haklarından mahrumiyet konusunda mahkemeden olumlu bir yanıt vermeyi garanti etmemektedir. Çoğu zaman, annenin ebeveynlik haklarının kısıtlanması.
Anne haklarla sınırlıysa, çocuğun yetişmesine katılamaz, ancak izinle
Tek bir annenin ebeveynlik haklarından mahrum bırakılması, standart bir prosedüre göre yapılır.
Annenin ebeveyn haklarının terk edilmesi
BDT ülkelerinde, ebeveyn haklarından feragat yoktur. Yapılabilecek tek şey çocuğu başkaları tarafından kabul etmek ve noterden temin etmek için izin verilmesidir.
Çocuğun evlat edinilmesi ancak ebeveyn haklarından mahrum olma kararından altı ay sonra mümkündür, tk. Şu anda davalı haklarında iyileşebilir.