Dilate kardiyomiyopati (DCM) miyokardın etkilendiği bir kalp hastalığıdır - kalp boşlukları gerilir, duvarları ise artmaz.
İlk defa bu terim, 1957 yılında V. Brigden tarafından tanıtıldı ve altında bilinmeyen nedenlerin neden olduğu birincil miyokardiyal rahatsızlıklar vardı. Ancak zamanla tıp gelişti ve bugün doktorlar bazı dilate kardiyomiyopatilerin etyolojisini biliyorlar.
Dilate kardiyomiyopati belirtileri
Sıklıkla dilate kardiyomiyopati primer miyokardiyal lezyonları ifade eder, fakat aynı zamanda ikincil dilate kardiyomiyopati de vardır. Spesifik bir tanının konması, hastalığın konjenital kalp hastalığı anomalileri ile ilişkili olup olmadığına veya hastalığın başka patolojilerden kaynaklanıp kaynaklanmadığına bağlıdır.
Dilate kardiyopatinin prevalansının tam olarak tanısal sorunlardan dolayı bilinmemesine rağmen (bu durum, hastalığın belirlenmesinde açık bir kriter bulunmamasından kaynaklanmaktadır), bazı yazarlar tahmin edilen rakamları belirtmektedir: örneğin yılda 100.000 kişi, DCM yaklaşık 10 kişide gelişebilir. Erkekler, 30 ila 50 yaşları arasında, kadınlardan 3 kat daha fazla dilate kardiyomiyopatiden muzdariptir.
Klinik belirtiler bu hastalık için her zaman zorunlu değildir, ancak bazı semptomlar DCMP'nin karakteristiğidir:
- anjina pektoris ;
- kalp yetmezliği;
- tromboembolizm;
- kalp ritmi bozukluğu.
Dilate kardiyomiyopatinin nedenleri
Dilate kardiyomiyopatiye neden olan% 100 bir neden hala bilinmemektedir, ancak ilaç zaten viral enfeksiyonların miyokardın bu tür ihlallerinde önemli bir rol oynadığını bilmektedir. Bir kişi sıklıkla viral hastalıklardan muzdaripse, DCMP geliştirme şansı birkaç kez artar.
Ayrıca, dilate kardiyomiyopatinin gelişiminde rol alan hastaya genellikle genetik veriler dahil edilir - akrabalar da benzer bir patolojiye sahip olsaydı, bu hastalığa eğilimi gösteren ağır bir faktördür.
DCMP'ye neden olabilecek diğer bir neden ise otoimmün süreçlerdir.
Yukarıdaki patolojiler her zaman miyokardiyal hasara yol açmaz. En sık dilate kardiyomiyopatiye neden olan bir dizi hastalık vardır:
- kas distrofisi;
- endokrin hastalıkları;
- Vücudun zehirli zehirlenmesi (alkol, ağır metaller);
- yeme bozuklukları ve sonuç olarak vücutta selenyum eksikliği.
Ayrıca idiopatik dilate kardiyomiyopatinin genler, özellikle mutasyonları ile ilişkili olduğu ve vakaların yaklaşık% 20'sinde meydana geldiği de unutulmamalıdır.
Dilate kardiyomiyopatinin tedavisi
Dilate kardiyomiyopati, kalp yetmezliğinin yanı sıra tedavi edilir:
- Veroshpiron dahil diüretikler;
- ACE inhibitörleri - kan basıncını düşürmek, kan damarlarını genişletmek;
- aritmilerde antiaritmik ilaçlar reçete;
- kardiyak glikozitler (örneğin digoksin).
Tüm ilaçlar, hastalığın semptomlarına bağlı olarak ayrı ayrı reçete edilir.
Bu hastalık ile orta düzeyde egzersiz, besleyici bir diyet ve alkol kullanımının yasaklanması yararlıdır, çünkü tiyamin konsantrasyonunu azaltır, bu da dialitik kardiyomiyopatinin gelişimini destekleyebilir.
Halk ilaçlarının dilate kardiyomiyopati ile tedavisi
Tedavi için halk ilaçları kullanırken, öncelikle doktorunuza danışmalısınız.
DCMC ile kefir ve havuç suyunun yanı sıra kartopu ve keten tohumu kullanmak çok faydalıdır. Bu ürünler, hastalığın seyrini olumlu etkileyen kalp kaslarını güçlendirir.
Dilate kardiyomiyopatinin prognozu
Hastalığın prognozu hastaların% 70'inde olumsuzdur ve 7 yıl içinde ölümcül bir sonuçla sonuçlanır. Yine de, bu gibi durumlarda bile yaşam ve sağlık tasarrufu sağlaması ümit edilmektedir ve bu nedenle dilate kardiyomiyopati tespit edilirse, mümkün olan en kısa zamanda komplikasyonlar önlenmelidir.