Tüm ebeveynler, büyüyen çocuklarının akranlarıyla iletişim kurmada başarılı olduğunu düşünür. Sonuçta, çocukla iletişim, toplumdaki karakterin türü ve kişiliğin oluşmasıdır. Okul öncesi çocuklar için sosyal uyumun bu kadar önemli olmasının nedeni budur. Herhangi bir topluluğa gelince, insanlar topluluğa yaşamayı öğrenirken, kendilerini gelişimlerini doğrudan etkileyen öğrenirken, kendilerine alışmak ve “açığa vurmak” için zamana ihtiyaç duyarlar.
Çocuğun sosyal özellikleri
Okul öncesi çocukların sosyal gelişimi, çocuğun toplumun değerlerini, geleneklerini ve kültürünü ve aynı zamanda çocuğun toplumda rahat yaşamasına yardımcı olan sosyal nitelikleriyle asimilasyon sürecini içerir. Sosyal uyum sürecinde, çocuklar belirli kurallarla yaşamayı ve davranış normlarını dikkate almayı öğrenirler.
İletişim sürecinde çocuk, yakın çevresi tarafından sağlanan bir sosyal deneyim edinir: ebeveynler, bahçe eğitimcileri ve akranları. Çocuğun aktif olarak iletişim kurması ve bilgi alışverişi yapması nedeniyle sosyal yetkinlik sağlanır. Sosyal olarak sahipsiz çocuklar çoğu zaman diğer insanların deneyimlerini reddederler ve yetişkinlerle ve akranlarıyla iletişim kurmazlar. Bu, kültürel becerilerin ve gerekli sosyal niteliklerin üstesinden gelmemesi nedeniyle gelecekte antisosyal davranışa yol açabilir.
Herhangi bir faaliyetin bir amacı vardır ve çocuğun hedefe ulaşma kabiliyeti, kendisine özgüven verir ve kendi yetkinliği hakkında farkındalık verir. Önemlilik duygusu, toplumun değerlendirmesini doğrudan yansıtır ve benlik saygısını etkiler. Çocukların öz değerlendirmesi, sosyal sağlıklarını ve davranışlarını doğrudan etkiler.
Çocukların sosyal deneyimlerini şekillendirme yöntemleri
Çocuğun kişiliğinin uyumlu bir şekilde gelişmesi için, çocukların sosyal gelişimlerinin entegre bir pedagojik sisteme dayanması gerekir. Çocuğun sosyal durumunun oluşumunu etkileyen yöntemler aşağıdaki faaliyetleri içerir:
- Oyun : Oyunda, çocuklar kendilerini toplumun tam üyelerini hissettiren çeşitli sosyal roller üstlenirler.
- Araştırma : Çocuğun deneyimini zenginleştirir, kendi başına çözüm bulmasına izin verir.
- Konu aktivitesi : Çocuğun çevredeki dünyayı tanımasını ve bilişsel ilgilerini karşılamasını sağlar.
- İletişimsel etkinlik : Çocuğun bir yetişkinle duygusal temas kurmasına, desteğini ve değerlendirmesini almasına yardımcı olur.
Dolayısıyla, çocukların sosyal gelişimi için koşullar yaratırken, sadece sosyal deneyimleri onlara bilgi ve beceri biçiminde aktarmak değil, aynı zamanda iç potansiyelin açığa çıkmasını teşvik etmek de gereklidir.