Çocuk karanlıktan korkuyor

Okul öncesi ve genç okul çağında birçok çocuk karanlıktan korkuyor. Çocuk, her gece anne ve baba ile uykuda kalmayı umuduyla, her gece ebeveynin yatak odasına ziyaretler yapmaya başlar. Bir durum, bir bebeğin, yatak odasından çıkıp onu uyumaya çalışmasına izin vermemesi için çok uğraştığı bir durumdur.

Çocuklar neden karanlıktan korkuyorlar?

Çocuğun gözünden karanlık oda, ışığın az önce yaktığı oda değildir. Nesnelerin ana hatları değişiyor, alışılmış yer işaretleri yok oluyor. Oda gizemli ve gizemli hale gelir ve bazı nesneler bile uğursuz ana hatlar elde eder. Doğal olarak, bu çocuklarda karanlığın korkusuna neden olur.

Çocuğun karanlığı kötülükten gelen, karşı koyamayacağı bir güvensizlik sembolüdür.

Üç ila yedi yaş arasındaki çocuklar kurguyu ve gerçekliği ayırt edemez. Bu yüzden onlar için karanlık, uğursuz bir şeyle dolu. Çocuk kendi başına korkunç ve karanlıktır, ve onun yüzünden meydana gelebilecek olaylardır.

Karanlık aynı zamanda çocuk için yalnızlığın bir sembolüdür.

Çocuk karanlıktan korkarsa kategorik olarak ne yapamaz? Çocuğa korkularının temelsiz olduğunu açıklamaya çalışmayın. Çocukla birlikte oynamayın, sanki korkuyormuşsunuz gibi. Bir çocuğa azarlamak veya eğlenmek için kontrendikedir.

Çocukları karanlıkta uyumaya korkan ebeveynler için bazı özel ipuçları:

  1. Bebeğin korku geliştirmesini beklemeyin. Odaya gece lambası, zemin lambası dahil.
  2. Koridordaki ışığı kapatmayın. Bazen çocuklar geceleri banyoya gitmek isterler, ama korkarlar çünkü koridor karanlıktır.
  3. Çocuklar ebeveyn odasının yanında olmalı. Karanlıktan korkan bir okul öncesi çocuğun ayrı bir uyku odasına sahip olması gerekmemektedir. Yine de, çoğu durumda bu tür çocuklar gecenin ortasında ebeveynlerine gelirler ve kaçmalarına rağmen, sadece ek korkulara yol açabilirler.
  4. Bazı nesneler çocuğu karanlıkta ana hatları ile korkutursa, onları kaldırın. Korkmama istekleri çoğu zaman işe yaramıyor.
  5. Gündüz vakti, çocuğun geceleri korkmasına neden olan konuları dövmek yararlıdır.
  6. Dairenin gölgeli alanlarındaki oyunları (masanın altında, perdeli pencereleri olan bir odada, üstte bir battaniyeyle örtülü birkaç koltuğun "evinde") düzenleyin. Yavaş yavaş çocuğu karanlığa alıştırın.
  7. Hafta sonları ve bayramlarda, bütün aile masada akşamları toplandığında, mumları yakıp ışıkları söndürün. Bu, çocuğunuzun yarı karanlığa alışmasına ve ciddi görünmesine yardımcı olacaktır.