Osteoporoz doğada sistemik bir hastalıktır. Gelişimin ilk aşamalarında yavaş yavaş ilerler. Bu nedenle, kendini açıkça ortaya koyduğunda, birçok hastanın zaten vücudun farklı bölgelerinde bir ameliyat yapması gerekir. Bu nedenle osteoporozun en az yılda bir kez 40 yaşında olan tüm insanlara teşhis edilmesi önerilmektedir. Mesele, hastalığın ana semptomunun, tüm iskeletin kemik yoğunluğunda bir azalma olmasıdır, bu yüzden kırıklar genellikle küçük bir yük nedeniyle ortaya çıkar.
Osteoporozun laboratuar teşhisi
Hatırlanması gereken en önemli şey - geleneksel radyografi yardımıyla hastalığın derecesini düzgün bir şekilde değerlendirememektedir. Bu yöntem sadece rahatsızlığın varlığından şüphelenmeyi mümkün kılar. Bir kursu ve iskeletin doğru bir değerlendirmesini yapmak için, kemiğin gerçek durumunu gösteren niceliksel bilgi edinmeniz gerekir. Böylece, omurganın, uylukların, kolların ve iskeletin geri kalanının osteoporoz tanısı yapılır. Bu tahmin temel olarak kabul edilir. Densitometri denir ve çeşitli tiplerde olabilir:
- Röntgen;
- bilgisayarlı tomografi;
- ultrason.
Ek olarak, osteoporoz tanısı, mevcut kemik dokusu durumundan sorumlu olan tüm önemli göstergeleri ayrıntılı olarak incelemenize izin veren kan ve vücut sekresyonları temelinde gerçekleştirilir. Ele alınması gereken ana unsurlar şunlardır:
- kalsiyum ;
- inorganik fosfor;
- paratiroid hormonu ;
- dioksipiridonolin;
- osteokalsin.
Laboratuarların çoğunda, testlerin sonuçlarının verildiği sırada, yakındaki göstergelerle birlikte, kemik dokusunun durumunu değerlendirmek için bir transkript de vardır. Alınan veriler belirtilen sınırlar içinde değilse - endişelenmeye değer.