"Viral hepatit" tanısı, ülkemizde ve dünyada hiçbir şekilde nadir değildir ve şüphelenmeyen bir hasta için oldukça beklenmedik bir durum olabilir. Bunun nedeni, enfeksiyonun vücutta uzun süre varlığını sürdürebilmesi, karaciğeri yok etmesi, dışa doğru kendini göstermemesidir.
Viral hepatitin sınıflandırılması
Viral hepatit tek bir hastalık değildir, ancak moleküler ve biyokimyasal özelliklerde farklılık gösteren farklı tipte virüsler olan tüm patolojiler grubudur. Onlar farklı yollarla bulaşırlar, aynı derecede saldırganlığa sahip değildirler. Bu patojenlerin ortak noktası, hepsinin karaciğer dokusunun iltihaplanmasına neden olması ve işleyişini bozmasıdır.
Halen, hepatitin enfekte olduğu bir düzine virüs türü bilinmektedir. Hepsi de tamamen araştırılmamış. Ayrıca, hala tanımlanmamış hepatit virüsleri vardır. Viral hepatit sadece virüs türüne değil, aynı zamanda diğer kriterlere göre sınıflandırılır:
1. Klinikte:
- akut döngüsel (90 güne kadar);
- akut kalıcı (6 aya kadar);
- kronik (altı aydan fazla).
2. Akımın şiddeti hakkında:
- ışık derecesi;
- ortalama;
- Ağır.
3. klinik formda:
- Manifist (ikterik tipik, ikterik atipik, sarılık olmadan);
- gizli (subklinik, inna-parental).
Viral hepatit A
A tipi virüsler tarafından kışkırtılan hastalık, epidemik yayılım ve yüksek derecede enfeksiyözlük ile karakterize akut viral hepatittir. Enfeksiyonun etken maddesi de enterovirüs-72 olarak bilinir ve patolojinin kendisi Botkin hastalığı olarak adlandırılır. Fekal-oral yolla bulaşan, herhangi bir yaşta bir kişi hasta olabilir, daha sonra kalıcı bir bağışıklık geliştirir.
İnkübasyon dönemi 7 ila 45 gün arasında değişmektedir. Bağırsak mukozasına nüfuz eden virüs epitelinde birikir ve hücresel yapıları tahrip etmeye başladığı karaciğere doğru hareket eder. Kural olarak, hastalık hafif formda ilerler ve klinik tablo ifade edilirse, gözlenir:
- Karaciğerde bir artış ile ilişkili karın ağırlığında bir his;
- bulantı;
- kusma dürtüsü;
- idrar kararması;
- dışkıların berraklaştırılması, kilitesi;
- yüksek vücut ısısı (2-3 gün içinde);
- baş ağrısı ve kas ağrısı;
- ağız kuruluğu;
- cilt ve skleranın sararması;
- cilt kaşıntı ve benzeri
Viral hepatit B
Bu tür hastalıklar akut, kronik, kronik formlarda ortaya çıkabilir. Hastalığı heyecanlandıran patojen, donma, kaynama, asit maruziyetinde aşırı sağkalım ile karakterizedir, uzun bir süre dış ortamda aktif bir durumda olabilir. Hepatit B tanısı olan hastalarda, kanda ve diğer biyolojik sıvılarda - tükürük, idrar, vajinal akıntı vb. Bulaşıcı maddeler bulunur. Bu nedenle, iletişim-ev, parenteral, cinsel ve diğer yollarla enfekte olabilirsiniz.
Bu tip viral hepatit, 45 günden altı aya kadar süren bir kuluçka dönemi ile karakterizedir. Bu zamanda, kan yoluyla nüfuz eden patojenler, çoğaldıkları ve biriktikleri karaciğere girerler. Belli bir miktar biriktikten sonra, ilk klinik belirtiler görünebilir:
- genel halsizlik ve halsizlik (ateşsiz);
- Karın içinde sabit bir ağırlık hissi, bir yemekten sonra yoğun hale gelir;
- bulantı;
- idrar renginin değiştirilmesi;
- eklemlerde ağrı vb.
Ayrıca, viral hepatit, tüm tezahürlerin arttığı ve yenilerinin de görüldüğü ikterik faza geçer:
- dışkı renk değişikliği;
- cilt ve skleranın sararması;
- azalmış idrar çıkışı;
- bozulmuş sindirim;
- uyku bozukluğu vb.
Akut form ya iyileşme ile birlikte kalır ve stabil immünite kalır (karaciğer fonksiyonlarının birkaç ay içinde devam ettiği ve kalan fenomenler yaşam boyunca mevcut olabilir) ya da dalga benzeri bir seyir ve diğer organların paralel gelişen patolojileri ile kronik bir forma geçer.
Viral hepatit C
Bu hastalık genellikle kronik olan akut bir süreç ile başlar. Enfeksiyon esas olarak, hasta insanlardan veya virüs taşıyıcılarından kanıyla, cinsel olarak anne ile beslenen çocuğa temasta bulunur. Kronik viral hepatit C'nin çoğu vakada gizlice ilerlemesi ve lezyonun geri dönüşümsüz olduğu durumlarda bile saptanması nedeniyle “hafif katil” olarak adlandırılmaktadır.
Ortalama olarak, kuluçka dönemi 60 gün sürer. Bu tip hastalığın seyri hepatit B'ye benzer ve aşağıdaki tezahürlerle karakterize edilebilir:
- genel zayıflık;
- eklem ağrısı;
- hazımsızlık bozukluğu;
- bulantı;
- idrar kararması;
- cildin sararması vb.
Viral hepatit C'ye eşlik eden patolojiyi maskeleyen birçok ekstrahepatik bulgu eşlik eder: deri döküntüleri, vitiligo, anemi, böbrek hasarı, tiroid bezi, vb. Akut bir fazdan sonra, hasta iyileşebilir veya hastalık kronik bir aşamaya gider. Çoğunlukla, zamanında tedavi olmadığında, on yıllardır kendini gösteremeyen kronik bir süreç gelişir. Hasarlı karaciğer dokusu yavaş yavaş yağlı ve lifli olarak değişir, bazen süreç malign olur.
Viral hepatit D
Bu hastalığa delta enfeksiyonu da denir. Hepatit D, virüs tip B'nin üreme ve gelişme için hücrelerde tutulmasına duyulan ihtiyaç ile karakterizedir. Bu nedenle, delta enfeksiyonu sadece kronik olarak gelişen hepatit B'nin bir arka planına karşı tespit edilir ve aynı klinik bulguları yalnızca daha belirgin bir biçimde alır. Ayrıca, böyle bir enfeksiyon kompleksi ciddi komplikasyon riskini arttırır. Enfeksiyon kan yoluyla gerçekleşir.
Viral hepatit E
Hepatit E'ye neden olan patojen, rotavirüse benzer ve fekal-oral yolla bulaşır. Bu virüs dış ortamda kararsızdır, hızla kaynatarak ve antiseptiklerin etkisi altında öldürür, ancak tatlı suda uzun süre devam edebilir. Klinik tablo Botkin hastalığının kolay bir yolunu andırır, çoğu durumda iyileşme ile sonuçlanır. Bu patojenin hamile kadınlar üzerindeki olumsuz etkileri: hamilelik sıklıkla düşükle sonuçlanır, bir kadın hızlı bir şekilde karaciğer yetmezliği gelişebilir.
Viral hepatit F
Bu tipin, adenovirüsüne benzer özellikteki etken maddesi yakın zamanda keşfedilmiştir ve çok az çalışılmıştır. Fekal-oral yolla ya kan yoluyla, anneden fetusa geçirilir. Hepatit F aşağıdaki ana semptomlara sahiptir:
- genel zayıflık;
- sıcaklığın kolay yükseltilmesi;
- baş ağrısı;
- karaciğerde ağrı;
- sarılık ;
- dışkı bozukluğu;
- bulantı;
- diş eti kanaması.
Viral hepatit nasıl bulaşır?
Viral hepatitin bulaşmasının başlıca yolları şunlardır:
- Fekal-oral (enteral) - kötü hijyen, kötü hijyen koşulları nedeniyle su ve gıda ile).
- Enfekte bir kişinin kanı ve diğer biyolojik sıvıları ile temas halinde (parenteral olarak) - terapötik ve diagnostik manipülasyonlarla, enjeksiyon ekipmanı, diş, manikür aletleri, piercing, dövme, vb.);
- Cinsel temaslarda.
- Hamilelik sırasında anneden geleceğe çocuğa.
Enteral hastalık tiplerine A ve E alt türlerini taşır. Daha tehlikeli parenteral viral hepatit - B, C, D, F, yaşam için bir tehdit oluştururlar. Enfeksiyonun ana kaynakları, hastalığın asemptomatik ve klinik olarak ifade edilen formlarıdır. Çıplak gözle algılanamayan kontamine biyolojik sıvının mikroskobik damlasını enfekte etmek.
Viral Hepatit - Tanı
Klinik muayenenin yanı sıra viral hepatitin yapılan tanısı, patojen tipinin, hastalığın şeklinin, organ fonksiyonlarının bozulma derecesinin ve komplikasyonların varlığının saptanmasını içerir. Bunun için laboratuvar ve enstrümantal teknikler kullanılmaktadır. Böylece, karaciğer dokusunda morfolojik değişiklikler oluşturmak için ultrason atanır. Bazı durumlarda, enflamatuar sürecin tam bir resmini elde etmek için, etkilenmiş dokuların bir örneğinin histolojik muayenesi gereklidir.
Viral hepatit için analizler
Önemli bir tanı yöntemi viral hepatit belirteçleri için bir kan testidir. Patojenleri tespit etmenin 2 ana yolu vardır:
- İmmünolojik - mikroorganizmaların veya virüsün kendisinin parçacıklarının penetrasyonuna tepki olarak vücutta üretilen antikorların tanımı.
- Genetik, virüslerin DNA veya RNA tarafından kanda tanımlandığı bir polimeraz zincir reaksiyonudur.
Ayrıca, viral hepatit belirtileri, ayrıca, hepatik testlerle ortaya çıkar:
- hepatik enzimlerin seviyesinin belirlenmesi;
- bilirubin fraksiyonlarının belirlenmesi.
Viral hepatit - belirtiler ve tedavi
Hastalık "viral hepatit" ile belirtiler her zaman erken bir aşamada kendini göstermez, tam iyileşme her zaman garanti edilmez. Çoğu durumda, yukarıda belirtildiği gibi, patoloji diğer birçok hastalıkta ortaya çıkabilecek silinmiş semptomlarla kronik olarak ilerler:
- uyuşukluk;
- baş ağrısı;
- karın ağrısı;
- bulantı;
- sindirim bozuklukları vb.
Karaciğer dokularının kitlesel ölümünün gözlemlendiği, yıldırım akımı olarak adlandırılan, çok daha tehlikeli olanıdır. Kural olarak, böylesi bir form hepatit A'nın doğasında bulunur. Bu durumda, semptomlar açıkça telaffuz edilir ve merkezi sinir sistemi ihlalleri önce konur ve bu da toksik maddelerin birikmesiyle ilişkilidir. Böylece hastalar kafa karışıklığı, hareket bozuklukları, konvülsiyonlar vb. Bu derhal tıbbi müdahale gerektirir.
Viral hepatit C, A, B ve diğer hepatit tiplerinin tedavisi çok yaygındır ve şunları içerir:
- Yatağa ya da yarı yatak rejimine bağlılık, fiziksel aktivitenin kısıtlanması;
- diyet uyumu;
- ilaçlar (spesifik antiviral ilaçlar, detoksifikasyon maddeleri, interferonlar, enterosorbantlar, enzim preparatları, hepatoprotektörler, antispazmodikler, vb) almak;
- bazen - cerrahi tedavi (organ nakli).
Hastalar, bağırsak suyunun üretimini uyaran ve karaciğerin çalışmasını aktive eden ürünler haricinde, sık fraksiyonel gıda olarak gösterilmektedir. Tuz kullanımını sınırlamak için daha fazla sıvı içmek gerekir. Kullanabileceğiniz ürünler:
- az yağlı et, balık;
- az yağlı süt ürünleri;
- yumurta akı;
- haşlanmış sebzeler;
- tahıllar;
- bisküvi kurabiyeleri, dünkü ekmek.
Bu yasaktır:
- yağlı et, tütsülenmiş ürünler, konserve yiyecekler;
- turşular, turşu;
- taze pişirme;
- Kızarmış yiyecekler;
- çiğ soğan, sarımsak, turp, turp, lahana;
- çikolata.
Son yıllarda, viral hepatitin tıbbi tedavisinin bir parçası olarak, hepatik hücreleri seçici bir şekilde etkileyen tiopoetin grubundan immüno-modüle edici etkiye sahip ilaçlar kullanılmaktadır. Bu tür ilaçlar Glutoxim içerir. İnterferon indüktörler ve immünomodülatörler, akut süreçler için daha fazla önerilir. Bunlar şu ilaçlar gibi:
- tsikloferon;
- immunofan;
- polyoxidonium;
- Amiksin ve diğerleri.
Viral hepatitin önlenmesi
Viral hepatit tipine bakılmaksızın, korunma, enfeksiyon riskini azaltan birtakım kurallara dayanır:
- Kaynamış su içmek, meyve ve sebzeleri, termal olarak işlenmiş yiyecekleri yıkamak.
- Diğer kişilerin vücut sıvılarıyla temastan kaçının (sadece kişisel hijyen malzemeleri, tek kullanımlık şırıngalar, manikür, delici aletler vb.).
- Geçici yakın temasların önlenmesi, korunma araçlarının kullanılması.
- Hepatit A ve B'ye karşı aşılama