Her gün modern bir insan, çeşitli stresli durumlar, süblimasyon gibi gerginliği korumak ve rahatlatmak isteyen çatışmalar şeklinde bir sürprizle beklemektedir.
Süblimasyon süreci
Bilimsel olarak konuşmak gerekirse, kişisel savunma mekanizmalarından biridir; bu, içgüdüsel enerjisini hem insan hem de dünya için arzu edilen sosyal aktivite biçimine dönüştürerek, bir çatışma durumunda gerginliği giderir. Sigmund Freud, bu teoriyi insanın biyolojik enerjisinin belirli bir sapması olarak tanımladı. Yani, bireyin kuşkusuz doğrudan hedeflerinden gelen cinsel eylemleri, onları toplumun reddetmediği hedeflere yönlendiriyor.
Sublimasyon sürecinin bir kişinin kendi iç çatışmalarını görmezden gelmesine değil, tüm enerjisini onları çözmenin yollarını bulmaya yönlendirmesine yardımcı olduğuna dikkat etmek önemlidir.
Psikolojide süblimasyon örnekleri
Süblimasyon birçok şekil alabilir. Örneğin, bir bireyin sadist arzuları bir cerrah olma arzusuna dönüşebilir. Ayrıca, cinsel enerjinin yaratıcılık (şairler, sanatçılar), anekdotlar, şakalar içinde yüceltme yeteneği vardır. Agresif enerji sporda (boks) veya sıkı eğitimde (kendi çocuklarına karşı titizlik) dönüşebilir. Erotizm, sırayla, arkadaşlıktır.
Yani, bir kişi içgüdüsel itici güçleriyle doğal bir caydırı bulamadığı zaman, bilinçsizce bu dürtülerin serbest bırakıldığı bu tür bir eylemi, bu faaliyeti bulur.
Freud, her bir bireyin yaratıcılığına tam olarak süblimasyon yoluyla, libidosunun enerjisinin doğrudan yaratıcılık sürecine geçmesiyle ilgili bir açıklama yaptı.