Zamanımız çeşitli mevcut bilgiler açısından zengindir, bilgi kaynakları ve uygulama alanlarının sayısı o kadar büyüktür ki, artık statik bir temel bilgi ve beceri setine sahip olmak için yeterli değildir, bağımsız olarak yeni fikirler üretmeyi öğrenmek gereklidir.
Gelişimsel öğrenme biçimleri - problemli ve sezgisel - öğrencilerde yaratıcı ve geleneksel olmayan düşünebilme, geleneksel durumdaki yeni sorunları görebilme ve onlardan çıkma, yeni bilgiyi bağımsız olarak öğrenebilme ve öğrenebilme becerisini geliştirmek için tasarlanmıştır.
Problem eğitimi, öğretmenin doğrudan gözetimi altında, öğrencilerin bağımsız olarak bir çıkış yolu buldukları, yeni bilgileri asimile edip, daha önce elde ettikleri bilgileri kullanarak, bir problem durumu yaratmayı içermektedir. Bu durumda, öğretmen öğrencileri önceden belirlenmiş bir sonuca ulaşmalarına yardımcı olarak yönlendirir.
Sezgisel öğretme yönteminin özü
Sezgisel öğretme yönteminde, öğretmen hangi kararın öğrenciler tarafından alınacağını önceden bilmez. Bu yöntemde, öğrenciler kesin bir çözümü olmayan görevlerle karşı karşıya kalıyorlar ve problemlere çözüm önerilerini bağımsız olarak önermeli, onaylayıp onaylamamalı ve sonuçta beklenmedik bir sonuç elde etmelidirler.
Yeni bilgi ve becerilerin öğrenci tarafından kazanılması, bu tür bir öğretim yönteminin, bir buluşsal konuşma olarak kullanılmasıyla gerçekleşir. Yani, öğrenciler ezberlemeye ihtiyaç duydukları hazır bir bilgi dizisi almazlar, ancak problemle ilgili sorulara cevap vererek ve bilişsel görevleri çözerek, öğretmenle konuşma sırasında bağımsız olarak ona ulaşırlar.
Sezgisel eğitim teknolojisinin ana özelliği, öğrencinin kişisel yaratıcı faaliyetinin ve eğitim temel standartlarının çalışmasının yer değiştirmesidir. Birincisi, öğrenci bağımsız olarak görevini çözmede kendi sonucuna ulaşır ve daha sonra iyi bilinen analoglarla karşılaştırır.