Hayatın ilk yılındaki kriz

Bebeğin büyümesi sırasında, annem ve babamın her biri kendine has özellikleri olan birçok krizlere katlanmak zorunda kalacaklar. Bir kural olarak, yaşamın ilk yılının sonunda, kırıntı, genellikle anne babanın gençlerini yorucu ve onlara kaygıya yol açan aşırı derecede kaprisli hale gelir. Bu arada, bu "sıçrama" pratik psikoloji açısından zorluk olmadan açıklanabilir.

Bu makalede, yaşamın ilk yılındaki krizin kökeni nedir ve bu dönemdeki çocuğun zihinsel gelişimini karakterize eden belirtiler nelerdir.

Çocuğun ilk yıllarının krizinin nedenleri ve belirtileri

Çocuğun hayatında meydana gelen her kriz, kendi kendine yetişmesi ve bağımsız yaşama yeni bir adım atmasıyla ilgilidir. Hayatın ilk yılının krizi bir istisna değildir. Çoğu durumda, başlangıcı, küçük bir adamın dikeyleşmesi ve ilk bağımsız adımları yapma yeteneğinin ortaya çıkması ile çakışır.

Bu beceri, bebeğin öncekinden daha bağımsız hissetmeye başlamasına yol açar. Bu andan itibaren artık yalnız kalmaya korkmuyor ve ilk fırsatta annesinden kaçmaya çalışıyor. İşte bu yüzden kırıntı mücadele etmeye başlar ve tüm gücüyle yetişkinlerin insan üzerindeki etkisini engellemeye çalışır.

Olağandışı inatçı, kaprisli ve irritabl hale gelir, kendisine daha fazla ilgi gösterilmesini ister ve annesinin tek bir adım atmasına izin vermez. Çoğu zaman, bebek daha önce sevdiği şeyleri yemeyi reddeder, normal aktiviteleri yerine getirir ve hatta en sevdiğiniz oyuncaklarla oynar. Bütün bunlar, elbette, ebeveynler arasında yanlış anlaşılmaya neden olur ve genellikle onları bir stupora sokar.

Krizin nasıl yapılacağı ve nasıl hayatta kalacağı?

Hayatın ilk yılındaki kriz basitçe deneyimlenmelidir. Bu süre zarfında, hiçbir koşulda çocuğa bağırmayın, özellikle de durum daha da kötüye giderse elde edilebilir. En kolay yol, bebeğin dikkatini değiştirmeyi ve küçük isyancıların yeniden doğmaya başladığı zaman yapmayı öğrenmektir.

Bu arada, bu taktik çocuğun hoşnutsuzluğu çok uzağa gitmişse ve zaten histerikleri başlatmışsa uygun değildir. Bu durumda anne veya babanın çocuğunu hiçbir şekilde sakinleştirmesi gerekecek ve gelecekte bu tür "sıçramalara" izin vermemeye çalışın.