Özgecilik kavramı, insanları başkalarına yardım etmeyen ve genellikle kendi çıkarlarını, arzularını ve ihtiyaçlarını feda eden özel bir ahlaki ilkeyi tanımlar. Bu tanımı oluşturan Fransız filozof Auguste Comte, altruistin ana sloganının "başkaları için yaşamak" ifadesi olduğuna inanıyordu.
Özgecilik sorunu
Çoğu zaman, özgeciliğin karşıtlığını kişinin kendi çıkarlarının en yüksek derecede reddedilmesi ve en yüksek öz-konsantrasyon derecesi olarak egoizm olarak duyabilir. Bununla birlikte, aslında, bu iki kavram birbiriyle karıştırılır, diğeri de diğeriyle yer değiştirir, çünkü altruist yalnızca başkalarına yardım etme isteğine dayanarak hareket ettiğine inanır ve gerçekte özgeciliğin nosyonuyla çelişen kişisel faydaları izleyebilir.
Psikolojideki egoizm ve özgecilik genellikle başka bir kavramla desteklenir - egotizm. Sağlıklı egotizm, kişinin kendi menfaatlerinin tatminidir, diğer insanlara karşı değil, en mantıklı, doğru ve sağlıklı bir pozisyon olarak kabul edilirken, bencillik, sosyal normları kendi menfaatlerine uymak için eleştirmez.
Bununla birlikte, aynı zamanda çok fazla fedakarlık problemi de vardır, çünkü karşılanmamış ahlaki ihtiyaçlara sahip insanlar, başkalarına dönüşürler. Pek çok kişi olabilir, ancak en önemlilerinden biri, bu şekilde gerçekleşen, gerekli birinin olması gerektiğidir.
Diğer yandan, özgecilik başkalarına yardım etmekte, bireyin manevi güdülerinden ve çıkarlarından ilerlemekte, yani bireyin başkalarına yardım ederek kendi ihtiyaçlarını karşılamasına olanak sağlayan yapıcı bir uygulamadır.
Özgecilik örnekleri
Bu olguya tamamen farklı bakış açılarından bakmak mümkündür ve bunu özgecilik örneklerini dikkate alarak yapmak daha kolaydır.
- Bir kadın kocası ve çocukları için umurunda olur, komşularına yardım eder,
fakirlere bağışlar verir, ama aynı zamanda kendisi, çıkarları, hobileri ve görünüşü için zaman bulamaz. - Sarhoş bir kocaya tahammül eden sarhoş bir alkolik karısı, bir şekilde ona yardım etmeye çalışır ya da alçakgönüllülükle kendisini umursar, kendini unutur.
Bu iki örnekte özgecil davranış, bir kişinin genellikle kendisini bile kabul etmediği ihtiyaçların gerçekleştirilmesi ile ilişkilidir. Ancak, ne söylense, kişinin kendisi için hiçbir yararı olmayan başka örnekler de vardır. Örneğin, vücudunu bir mayınla örten ve yoldaşlarının geçebileceği bir asker. Sonuç olarak, kahraman ölmüş, bir başarı göstermiş ve babasının kazanmasına yardım etmiştir - ve bu, faydalarından hiçbir payının olmadığı gerçek bir fedakarlıktır.