Gebeliğin ilk birkaç haftasında, genç bir plasenta genellikle çocuğun tam gelişimi için hayati olan bir koryon olarak adlandırılır. Normal olarak, plasenta uterusun tabanına veya arka duvarın üzerine bağlanır. Ancak bazen koryon, farinks tamamen ya da kısmen tıkar ve alt kısma yerleşir. Bu durumda koryonun sunumu hakkında konuşun.
Koryon sunumunun tehlikesi
Koryonun sunulması, ilk planlanan ultrason sırasında 12. haftada belirlendi. Eğer ultrason, 12 haftaya kadar bir nedenden dolayı gerçekleştirilirse, daha erken bir zamanda patolojinin saptanması mümkündür. Bu tanı ile bir kadına yatak istirahati verilir, çoğu zaman hamileliği kontrol altına almak için hastaneye yatmayı gerektirir. Membranların ve uterusun büyümesi sürecinde, plasenta sıklıkla olayların en uygun gelişmesi olarak kabul edilen tepeye yükselir. Buna "plasenta göçü" denir. Örneğin: koryonun 15. haftadaki sunumu 20-25 hafta kadar tamamen ortadan kalkabilir. Koryonun herhangi bir eki, bebeğin iç farenksin 3 cm uzağında bulunduğu zaman, normun bir çeşididir.
İç farinksin kısmi örtüşmesi kanama ve spontan düşükler riskini artırır. Ancak bu durumda bile, dikkatli bir incelemeden sonra, bir kadın ayakta kalmaktadır. Eğer koryon o kadar düşük yerleşirse, farenksi tamamen bloke eder, o zaman gebeliğin üçüncü trimesterinin en başında, kendinizi iyi hissetseniz bile, hastaneye gitmek zorunda kalırsınız. Bu, bir kadının hayatını tehdit eden keskin bir plasental abruption ve ciddi kanama gelişme riski ile ilişkilidir. Patoloji saptanırsa, koryonun kalınlığı 12 hafta ve daha sonra ölçülür, bu da ilk trimesterde (mm) gestasyon periyoduna (haftalar içinde) eşit olmalıdır. Sunum çok doğum yapana kadar korunursa, çocuk ışıkta sezaryen ile belirir,
nedenleri
Koryonun 11.haftadaki sunumu genellikle kürtajdan sonra sıklıkla komplikasyonlarla ilişkili olan ciddi inflamasyonun sonucudur. Uterin dokuları hasar görür, bunun sonucunda yumurta kendisi için en fizyolojik yere (uterusun anterior veya posterior duvarı) yapışamaz. Ayrıca, 12 haftalık koryonun sunumu, multipl myomlar veya uterusun poliplerine bağlı olarak ortaya çıkabilir. Bu nedenle, hamileliği planlarken, mevcut tüm lezyonların çıkarılması önerilir.