Çalışma süresi modu

Kaynaklarınız ne kadarının iş için harcayacağı? Zamanın düzenlenmesi mümkün olur, böylece emek sadece faydaları değil aynı zamanda neşeyi de getirir? İnsanlar her zaman bu soruları düşünür. Hafta sonları ve tatiller, tatiller ve işten kaynaklanan diğer sapmalar genellikle bir kişinin çalışma rejimine nasıl gireceğini bilmemesine yol açar. Bu amaçla bir kişinin çalışması gereken çeşitli zaman dilimlerinin yaratılmış olması gerekir. Onların özelliklerini dikkate alacağız.

Çalışma zamanı modları türleri

Herkes değerli bir iş gücüdür. Ama emek ebedi olamaz, ne de özgür olabilir. Bu antik çağlarda biliniyordu, bu yüzden kölelerin bile hafta sonları vardı. Modern insanlar çok daha kolay yaşarlar. Sadece faaliyet türünü değil, aynı zamanda çalışma zamanını ve dinlenme tarzını da seçme hakkına sahiptir. Bugün bu kavram aşağıdaki nüansları içermektedir:

Çalışma zamanı rejiminin özellikleri, her bir kuruluşun, şirketin veya firmanın, faaliyetlerinin özelliklerine dayanarak bağımsız bir şekilde kurma hakkına sahip olmasıdır. Çalışma sözleşmelerinde açılış saatleri, günler, vardiya sayısı ve diğer kalemlerin hecelenmesi gerektiğini hatırlamakta fayda var. Çalışana çalışma zamanı rejiminde değişiklik teklif edilirse, bu nüans sadece müzakere edilmeli, aynı zamanda iş sözleşmesine de girilmelidir.

İşte işverenler tarafından sunulan en yaygın seçeneklerden bazı örnekler:

1. Esnek çalışma süresi. Çalışanın bağımsız olarak belirlediği çalışmanın süresinin, başlangıcının veya bitmesinin, ancak işverenle anlaşma yaparak ve yönetimin esnek bir programa rızasıyla iş sözleşmesi bilgisine girilmesiyle karakterize edilir.

2. Yarı Zamanlı Çalışma. Ayrıca yönetim ve çalışan arasındaki anlaşma ile kurulmuştur. Bu çalışma programının birkaç türü vardır:

Bu iş için ödeme, iş için harcanan süreye veya yapılan işin miktarına göre yapılacaktır. Yarı zamanlı çalışmaların başlatılması için, sadece birkaç vatandaş kategorisi genellikle geçerli olabilir:

3. Standardize edilmemiş iş gününün modu. Sözleşmeye göre bireysel işçilerin veya tüm işçi kolektiflerinin görevlerini çalışma saatleri dışında veya kuruluşta belirlenen çalışma gününden daha kısa bir süre boyunca yerine getirmeleridir. Çalışmanın özellikleri, tüm çalışma günlerinin standartlaştırılmadığı anlamına gelirse, benzer nüanslar çalışanlar ve işverenler arasında ayrı ayrı müzakere edilir veya iş sözleşmesinde belirtilir.

4. Değiştirilebilir çalışma saatleri. Genellikle üretim süreci normal bir iş gününden daha fazla zaman gerektiren şirketler ve kuruluşlarda ortaya çıkar. Bu kategori fabrikaları ve çeşitli fabrikaları içerir. Bu durumda, her vardiya, üretim verimliliği ve ekipmanın makul kullanımı için gerekli olan ayarlanan süre için çalışır. Günlük üretimin ölçeğine ve özgüllüğüne bağlı olarak, iki ila dört vardiya olabilir. Aynı kategoride vardiya yönteminin çalışmasıdır.

5. Çalışma saatlerinin toplamı modu. Organizasyonun açıkça tanımlanmış bir iş günü veya bir haftası yoksa, bu tür çalışmalara başvurulur. Örneğin, çalışanlarla bir sözleşme yapıldıysa ve belli bir iş türünü gerçekleştirme planı varsa. Ödeme, belirli bir hesap dönemine göre (ay, çeyrek) hesaplanır. standart çalışma saatini aşan.

6. Standart olmayan çalışma süreleri. Bu kategori, günde 8 saat ve haftada 40 saatin ötesine geçen çalışma koşullarını içerir. Örneğin, esnek çalışma saatleri rejimi, yarı zamanlı çalışma, iki çalışan arasındaki bir çalışma oranının bölünmesi, vb. Bu rejimin en çok çocuk sahibi olan kadınlar için belirlendiğini belirtmek gerekir.

Çalışma süresi rejimi iş sözleşmesinde kayıtlı olmalıdır. Aksi takdirde, birkaç saat bile işlenmesi durumunda, haklarını kanıtlamak ve yasal çalışmaları için ücret almak zor olacaktır.