Bir kişi toplumdan ayrı olarak var olamaz, bu bir kez daha L.S tarafından kanıtlanmıştır. Vygotsky, bunun sonucu olarak, insanın en yüksek zihinsel işlevlerinin, özel özelliklere sahip ve sosyalleşme koşullarında oluşturulduğu şekilde tekilleştirildi. Kendiliğinden bir tepki içinde gerçekleşen doğal işlevlerin tersine, insanın daha yüksek zihinsel işlevlerinin gelişimi sadece sosyal etkileşim ile mümkündür.
İnsanın ana yüksek zihinsel işlevleri
Yukarıda belirtildiği gibi, daha yüksek zihinsel işlevler kavramı Vygotsky tarafından tanıtıldı, daha sonra teori Luria AR, Leontiev AN, tarafından sonlandırıldı. Galperin P. ve Vygotsky okulunun diğer temsilcileri. Daha yüksek işlevler, yapılarında aracılık edilen ve birbirleriyle sistemik olarak ilişkili olan, doğa düzenlemesinde keyfi olan sosyal köken süreçleridir. Bu işlevlerin sosyalliği, doğuştan olmadıkları, ancak kültürün (okullar, aileler, vb.) Etkisi altında şekillendikleri şeklinde ifade edilir. Yapıdaki arabuluculuk, uygulama aracının kültürel işaretler olduğunu göstermektedir. En önemlisi, bu konuşmayı ifade eder, ama genel olarak - bu kültürde neyin kabul edildiği fikridir. Keyfi düzenleme, bir kişinin onları bilinçli olarak yönetebileceği anlamına gelir.
Yüksek zihinsel işlevler şunlardır: hafıza, konuşma , düşünme ve algı . Ayrıca, bazı yazarlar burada dikkat, sosyal duygular ve iç duygular anlamına gelir. Ancak bu, tartışmalı bir konu, çünkü
Zihinsel işlevler ihlal edilebilir, bunun suçu beynin çeşitli bölümlerinin yenilgisidir. Farklı beyin bölgelerinin yenilgisinden dolayı bir ve aynı işlevin ihlal edilmesi ilginçtir, ancak ihlalleri farklı niteliktedir. Bu nedenle, daha yüksek zihinsel işlevlerin ihlali durumunda, sadece bir veya başka bir işlevin ihlali ile teşhis edilmesinin imkansız olduğu için beyin teşhisleri gerçekleştirilir.