Genellikle, yaş gelişimi krizleri, bir kimsenin büyümesinin belirli aşamalarının kavşağında meydana gelir ve bunlar, hem fizyolojik, hem de hormonal sistemin yeniden yapılandırılması, çevrenin koşullandırdığı psiko-sosyal faktörler ve bireyin toplumdaki konumlandırılması ile ilgilidir. Ve bir çocuğun ergenlik döneminin bir kişinin yaşamı veya daha olgun bir çağ hakkında bir soru olup olmadığı önemli değildir.
Yaş gelişimi krizinin temel özellikleri eleştirel düşünme ve yaşam rehberlerinin yeniden değerlendirilmesidir, ki bu kaçınılmaz olarak verimlilikte bir düşüş, akademik performansta bozulma ve disiplin ihlalinde (okul çağındaki bir çocuksa) ve olumsuz dışsal sosyal faktörler durumunda, Başlangıçta etrafındaki dünyayı yeniden yaratma arzusuyla ilişkilendirilecek olan ve bunu yapmak imkansız olduğunu fark ettikten sonra, genellikle affektif durumların bir geçişi vardır. Değişken derecelerde olabilecek depresiflerde.
Kral mıyım, değil mi?
Neredeyse her zaman zihinsel gelişimin yaş krizleri, güneşin altında yerimizi belirlemeye çalıştığımız, bir ya da bir başka toplumsal “kast” a ait olmanın derecesini değerlendirmek, herkese ve herkesin “taht” ı talep edebileceğimizi kanıtlamak istediğimiz zaman, yaşamın bu dönemlerinde meydana gelir. ne olursa olsun, okulun ilk güzelliğinin adı mı yoksa ayın en iyi çalışanının onursal unvanı mıdır? Mesele şu ki, kişiliğin oluşumu boyunca, kendimiz ve etrafımızdaki dünyaya meydan okumak zorunda olduğumuz periyodik aralıklar vardır. Bu doğrudan insanın evrimi ile ilgilidir. Doğada, en güçlü var olan ve hayatın verdiği tüm ikramiyeler de onun tarafından toplanır.
Ruhumuzda, stresten belli bir “kalkan” var, ama zırh kırıldığında, kişiyle ilgili olarak yaşla ilgili bir kriz gelişir ya da istersen, bir anı başlatır. Bu dönemde, doğanın evrimsel merdiveni üzerinde bu özel kişinin gen havuzunu teşvik etmeye değip değmeyeceği ve eğer öyleyse, daha fazla gelişme yolunu belirlemek için güçlü ve zayıf yanlarını anlamasına nasıl yardımcı olacağı anlatılmaktadır.
Artıları var mı?
Paradoksal olarak, bireyin gelişimindeki yaşa bağlı krizlerin de olumlu yanları vardır. Bize nesillerdeki kendini algılamalarını öğretiyorlar, bu da gelecekte aşırı bencillikten ve megalomaniden kaçınmamızı sağlıyor, böylece toplumda rahatça bir arada yaşamaya, saygı duymamıza ve yerleştirmemize olanak sağlıyor.
Ve bu arada, istatistiklere göre, yaş krizinin gerçekleştiği dönem boyunca meydana gelen her şeyin doğru bir değerlendirmesini yapabilen, aynı zamanda en fazla faydalı sonuçlara ulaşan ve sonra da dahil oldukları profesyonel alana veya hangi toplumsal katmana bağlı olmaksızın toplumun en başarılı üyeleri haline gelenlerdi. vardır. Her zaman eşitlik içinde daha yüksekte olacaklar.